Jak nauczyliśmy maszyny liczyć i myśleć za nas? Część 45: Test Turinga

autor zdjęcia: shutterstock

źródło: Rzeczpospolita

Łupkowy pomnik wybitnego matematyka Alana Turinga (1912–1954) w Bletchley Park (podczas II wojny światowej mieściła się tu siedziba zespołu brytyjskich kryptologów). Bletchley, Milton Keynes, Wielka Brytania, 21 czerwca 2015 r.

Ponieważ koncepcja sztucznej inteligencji budziła sporo kontrowersji, a pytanie: „czy maszyna może być inteligentna?”, było rozważane z różnych punktów widzenia, Alan Turing zaproponował test, który miał owe wątpliwości rozstrzygnąć w sposób empiryczny.

Prawie w każdym artykule, sprawozdaniu, filmie lub innym tekście dotyczącym sztucznej inteligencji można natknąć się na frazę „test Turinga”. Kim właściwie był Turing? Jaki test opracował? I wreszcie – jak to wszystko się ma do sztucznej inteligencji? Czy to działa? Czy jest w ogóle potrzebne? Na te oraz inne pytania chciałbym odpowiedzieć w tym felietonie.

Alan Turing jako uczony

Alan Mathison Turing, bo tak w pełni nazywał się człowiek, o którym mowa, to urodzony 23 czerwca 1912 r. w Londynie brytyjski matematyk, uważany obecnie za ojca sztucznej inteligencji. Studiował matematykę od 1931 do 1934 r., kończąc te studia z wyróżnieniem. W 1935 r. obronił pracę doktorską. Sławę przyniosła mu wydana w 1938 r. praca matematyczna „On Computable Numbers...”, czyli „O liczbach obliczalnych...”. W tej pracy wprowadził abstrakcyjną maszynę, która była w stanie wykonywać zaprogramowane na taśmie operacje za pomocą głowicy, która mogła odczytywać znaki z taśmy, zapisywać tam znaki i przesuwać się nad taśmą do przodu lub do tyłu. Owa maszyna rozważana z dzisiejszej perspektywy to model... komputera: taśma to pamięć, a głowica to mikroprocesor. Jest jednak jedna istotna różnica. W swoich rozważaniach teoretycznych Turing zakładał, że jego maszyna będzie używać nieskończenie długiej taśmy,...